第0.2話 : 「I Can Change ～Be Myself～」

ヤホー

มีคำสั่งมาจากเบื้องบน จึงขอคั่นรายการ ประจานความกากของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง...
ในครั้งนี้ กิจกรรมก็คือการเล่าเรื่องผ่านจากภาพ โดยสิ่งที่ข้าได้รับคือ 外国人 เนื้อหาในภาพมีดังนี้

เอาหล่ะ ทีนี้มาเล่าแบบภาษาไทยกันนน

ก็มีโรงแรมอยู่โรงแรมนึง ที่นั่งรับแขกอ่ะนะ ก็มีผู้ชายอยู่ 2 คน คนนึงใส่แว่น อีกคนนึงนั่งเฉยๆอยู่ เสร็จปั๊บ ผู้ชายที่นั่งเฉยๆอยู่เนี่ย ก็อยู่ดีๆก็หันไปมองเจอชาวต่างชาติอยู่คนนึง ถือแผนที่อยู่ สะพายกล้อง แก่นิดนึง อยู่ข้างเสา สายตาบรรจบกัน ชาวต่างชาติก็ “อ้ะ!” เดินเข้ามาหา อีผู้ชายที่เหม่ออยู่เมื่อกี้นี่แหละ อีผู้ชายคนนั้นก็แบบ กลัว เอาละไงหล่ะ ทำไงดีหล่ะ คิดว่าอาจจะเจอแบบ ไม่สามารถเข้าใจภาษาอังกฤษได้มั้ง เสร็จปั๊บอีผู้ชายคนนั้น อ่ะ ก็เลยค่อยๆเขยิบตัวเข้าไป สอดแทรกเข้าไปในหนังสือพิมพ์ของอีกคนนึง ที่นั่งอยู่ข้างๆกัน อีฝรั่งก็ “ห่ะ?” 

คำไม่สุภาพเต็มเลย ขออภัย...

เวลาเล่าภาษาไทยก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่เมื่อให้มาเล่าภาษาญี่ปุ่นก้อึกอักไปหน่อย และนี่คือความกากของตัวเอง....

あるホテルに男の人が二人います。一つ目の人はめがねをかけて、新聞を読み・・読んでいます。そして、もう一人はなんかボーとして、ソファーに座っています。そして、その男、えーと、ボーとしている男の人は、なんか、えーと、外国人に目が合って、その外国人は地図を見ていながら、なんか、迷っちゃったと考えていますが、そして、目が合ってから、外国人はどんどん話しかけてかけたいと思って、ボーとしている人は、なんか、怖くなった。怖くなってから、なんか、そばの男の人と、・・・新聞を読んでいる男の人と一緒に新聞を読んで・・・読んでいました。これです。

สั้นๆได้ใจความดี (มั้ง) หึหึ

สิ่งที่เจ็บใจก็คงมี
1. อึกอัก ไม่รู้จะใช้ Tense ไหนดี...ระหว่างอดีต ปัจจุบัน
2. สั้นเกินไปป่าวนา?
3. สำนวนที่อยากพูด เช่น ยืนพิงเสาเอย เดินเข้ามาใกล้เอย หลบหลังหนังสือพิมพ์เอย และ ฝรั่งอึ้ง
4. そして　なんか　えーと เยอะมว้ากกก กินไปเกือบครึ่งของที่พูดมา... ก้รู้ตัวเองนะแต่...
5. ตอนสุดท้าย これです ทำไม? นี่คือสิ่งทีมองทีไรก้...พูดไมหว่า??
6. ภาษาไทยไม่มีส่วนช่วยเลยยย ให้ตายสิ

จบความกากของตนไว้เพียงเท่านี้....
เจอกันในส่วนถัดไปที่บอกได้ถึงความพัฒนาอันยิ่งใหญ่ (มากกกก) จากการดูและเรียนรู้ (ลอกเลียน) มาจากคนอื่น... ฮา

じゃあ、またね★